A seasonal perspective on school effectiveness: evidence from a Flemish longitudinal study in kindergarten and first grade.

Abstract

Onderwijsonderzoekers hebben in het verleden vanuit verschillende invalshoeken aandacht gehad voor het verband tussen de zomervakantie en het schoolse leren van kinderen. Sommige studies onderzochten de mate waarin kinderen aangeleerde kennis en vaardigheden verliezen tijdens de zomervakantie, met als doel lesinhouden en curricula beter op het cognitieve niveau van kinderen bij het begin van het nieuwe schooljaar af te stemmen en, zodoende, het onderwijsrendement te verhogen. Andere studies probeerden de rol van de school in het ontstaan en de ontwikkeling van onderwijsongelijkheden te bepalen door de evolutie van deze ongelijkheden tijdens het schooljaar te vergelijken met die tijdens de zomervakantie. Nog andere studies bestudeerden het absolute effect van de school op het leren van kinderen door de zomervakantie als een soort quasi-experimentele controle te beschouwen voor de invloed van die school. Het onderzoek waarover in deze bijdrage gerapporteerd wordt vertrekt van drie vragen. Ten eerste, wat is het absolute effect van naar school gaan op de groei in rekenvaardigheid van jonge Vlaamse zwakpresterende kinderen? Ten tweede, is dit absolute schooleffect anders voor kinderen met een verschillende socioeconomische, etnisch-culturele of taalachtergrond? En, ten derde, hoe groot zijn de relatieve verschillen tussen scholen wat de groei in rekenvaardigheid van jonge zwakpresterende kinderen betreft? Bij het beantwoorden van deze vragen vertrokken we van de aanname dat tijdens het schooljaar zowel schoolse factoren als niet-schoolse factoren een invloed op het leren van kinderen hebben, terwijl tijdens de zomervakantie enkel niet-schoolse factoren van tel zijn. Bijgevolg maakt een vergelijking tussen de leerwinst (leervorderingen) van kinderen tijdens het schooljaar en de zomervakantie het mogelijk om het absolute effect van naar school gaan te onderzoeken.

Onderzoeksfiche