The potential of sports for socially vulnerable youth.

Abstract

Sport wordt vaak gezien als een middel om jongeren in kwetsbare posities te betrekken in een georganiseerde vrijetijdscontext. En dit niet enkel in functie van het louter aan sport doen, maar bijvoorbeeld ook naar thema’s zoals bijvoorbeeld onderwijs, tewerkstelling en een gezonde levensstijl. Hoe sport effectief zou kunnen bijdragen tot het creëren van een maatschappelijke meerwaarde voor jongeren in kwetsbare situaties is echter niet duidelijk, en vaak ook onderhevig aan scepticisme. Deze studie heeft als opzet om meer inzicht te vergaren in hoe via sport effectief naar een maatschappelijke meerwaarde kan toegewerkt worden. Om een antwoord te kunnen bieden op deze vraag, werd een dieptestudie gedaan naar een goede sportpraktijk in Vlaanderen, meer bepaald het Limburgs boksproject ‘Opboksen’. Aan de hand van diepte-interviews, participatieve observaties en focusgroepsgesprekken met jongeren, sportbegeleiders, coördinatoren en andere betrokkenen werd meer inzicht verworven in begeleidingsaspecten en organisatorische dimensies. De bestudeerde good practice wordt gekenmerkt door een begeleiding die aandacht heeft voor het psycho-sociaal welzijn van deelnemers, een nadruk op individuele progressie eerder dan competitiviteit en resultaat, gezaghebbende begeleiding eerder dan autoritaire begeleiding, een inzet op een positieve groepsdynamica en de aanwezigheid van begeleiders die er vanuit hun eigen levenservaring in slagen om een klik te krijgen met de jongeren (bijvoorbeeld dezelfde achtergrond hebben als de jongeren of iets bereikt hebben in de sport). Specifiek met betrekking tot de deelnemende jongeren werd ingegaan op de betekenis van de ervaringen die deze jongeren hebben in het boksproject. Zo blijkt dat boksen – binnen de context van de bestudeerde sportpraktijk – verschillende dingen betekent voor verschillende participanten, gegeven hun unieke persoonlijke situaties. De studie eindigt met aanbevelingen voor de praktijk en het beleid.