Put your ears on!: deaf children’s embodied experiences with human and technological interventions.

Abstract

Deze paper beschouwt de stemmen van dove kinderen en hun ouders in de Vlaamse gemeenschap van België. Deze studie is deel van een langer longitudinaal project naar vroegtijdige interventies in families met dove kinderen. We introduceren vragen van identiteit en ‘belonging’ voor empirisch onderzoek door de verkenning van niet-erkende grensgebieden van een bepaalde kindertijd in een bepaalde samenleving die wordt geleid door de zoektocht naar fysieke, sociale en mentale gezondheidsperfectie. Kwalitatieve data werden verkregen door interviews met ouders en kinderen met aangeboren gehoorverlies, maar geen andere beperkingen. Er wordt betoogd dat kinderen als betekenismakers verschil of samenhorigheid gebruiken als een manier om deel te nemen aan ruimere sociale ontmoetingen. Veranderende contexten en sociale ontmoetingen, samen met verwachtingen over hoe een doof kind zich moet gedragen, voegen een element van contingentie, van vloeibaarheid aan het zelfbeeld van kinderen. Dominante discursieve praktijken van een vastgelegde alles-of-niets positie worden uitgedaagd en verworpen.

This paper considers the voices of deaf children and their parents in Belgium’s Flemish community. This study is part of a larger longitudinal project on early interventions in families with deaf children. We open up questions of identity and belonging for empirical examination by exploring the unrecognized borderlands of a particular childhood in a particular society which is guided by the quest for physical, social and mental health perfection. Qualitative data were obtained from interviews with parents and children with congenital hearing loss but no other impairments. It is argued that children as meaning makers enact difference or sameness as a means of participating in wider social encounters. Changing contexts and social encounters, together with expectations of how a deaf child is supposed to behave, add an element of contingency, of fluidity to children’s sense of self. Dominant discursive practices of a fixed all-or-nothing position are challenged or rejected