Schools and Child Antisocial Behavior: In Search for Mediator Effects of School-Level Disadvantage.

Abstract

Contextueel onderzoek naar delinquentie is vooral gebaseerd op het idee dat residentiele gebieden een belangrijke ecologische setting verstrekken die (indirect) observeerbare verschillen in delinquentie vormgeven. Net zoals buurten, verschillen scholen in termen van hun niveau van structurele kenmerken zoals concentratie immigrante kinderen en kinderen van verstoorde families. Zulke kenmerken kunnen ook delinquentie modeleren. Deze studie probeert na te gaan wat de relatie tussen structurele kenmerken van de school en antisociaal gedrag bij kinderen is, in een steekproef van lagere school kinderen (n = 779, 10-12 jarigen in de stedelijke omgeving van Gent, België). De resultaten tonen aan dat de concentratie van kinderen uit een verstoorde familie een onafhankelijk effect heeft op het niveau van delinquentie bij kinderen, onafhankelijk van sociale banden, morele cognities en morele emoties. Dit contextuele effect is volledig gemedieerd door blootstelling aan delinquentie van leeftijdsgenoten.

Contextual research on delinquency is primarily based on the idea that residential areas provide a major ecological setting that (indirectly) shapes observed differences in delinquency. Just like neighborhoods, schools differ in terms of their level of structural characteristics such as the concentration of immigrant children and children from disrupted families. Such characteristics may also shape delinquency. The present study aims to test the relationship between structural characteristics of schools and child antisocial behavior, using a sample of elementary school children (N = 779, aged 10-12 years in the urban context of Ghent, Belgium). This study found that the concentration of children from disrupted families has an independent effect on child delinquency, independent of social bonds, moral cognitions, and moral emotions. The contextual effect is fully mediated by exposure to peer delinquency.