Agency en structure in de ervaringen van jongeren: een andere kijk op de verklaring van jeugddelinquentie.

Abstract

De talrijke modellen en theorieën voor de verklaring van jeugddelinquentie focussen telkens op één of meer structurele factoren, maar verwaarlozen het belang van de jongere zelf en zijn agency of actorschap in het proces van delinquentie. Recent criminologisch desistance-onderzoek benadrukt agency in het proces van ‘desistance’ (stoppen met delinquentie), maar biedt geen helder kader om de betekenis en verklarende waarde van deze concepten voor de start van jeugddelinquentie te duiden. Het voorgestelde onderzoek tracht op basis van theorievorming uit verschillende disciplines en op basis van kwalitatieve interviewdata van jongeren die in Vlaamse jeugdinstellingen verblijven een geïntegreerd kader te ontwikkelen van agency en structure en te duiden hoe deze elementen kunnen bijdragen tot de verklaring van jeugddelinquentie.