Age is more than just a number! The role of age and maturity in the processes leading to early school leaving in Flanders (Belgium).

Abstract

In veel onderwijssystemen wordt leeftijd gebruikt als een criterium om het onderwijs te organiseren.
De leeftijd van kinderen wordt gebruikt om leerlingen te groeperen en toelating tot bepaalde
programma’s te geven. Het gebruik van leeftijd voor organisatorische doeleinden in het onderwijs
komt voort uit de gedachte dat leeftijd een indicatie geeft van de ontwikkeling van kinderen, die in
verband wordt gebracht met onderwijzen en leren. De verdergaande gevolgen van leeftijdsgebonden
onderwijspraktijken worden echter onvoldoende onderkend in beleid en academisch onderzoek.
Kwalitatieve methoden worden gebruikt om leerlingen en schoolpersoneel in verschillende soorten
onderwijsinstellingen in Vlaanderen (België) te bestuderen om na te gaan hoe leeftijd en
leeftijdsgerelateerde kwesties van belang zijn voor de onderwijstrajecten van leerlingen en de
educatieve besluitvormingsprocessen die leiden tot vroegtijdig schoolverlaten. Analyse van de
gegevens toont aan dat schoolpersoneel leeftijd en waargenomen maturiteit in overweging neemt
tijdens evaluatieprocedures. Ook leerlingen houden rekening met leeftijd tijdens
besluitvormingsprocessen op onderwijsgebied: wanneer leerlingen ouder worden of te oud zijn voor
de klas, wegen zij in toenemende mate de kosten en baten af die verbonden zijn aan het behalen van
een onderwijskwalificatie en het ingeschreven zijn op school en alternatieve mogelijkheden. De
verwachtingen van leerlingen in verband met leeftijd geven vorm aan hun schoolervaringen en
‘feelings of belonging’. De bevindingen van deze studie tonen aan hoe deze onderwijspraktijken
bijdragen tot de reproductie van ongelijkheden via het onderwijs. Deze resultaten kunnen stof leveren
voor debatten over de evaluatieprocedures in het secundair onderwijs, de leerplicht en het
terugdringen van het aantal vroegtijdige schoolverlaters in Europa.
In many educational systems, age is used as a criterion to organise education. Children’s age is used to
group students together and indicate entry into particular programmes. The use of age for
organisational purposes in education stems from the idea that age provides an indication of the
development of children, which is associated with teaching and learning. However, more far-reaching
consequences of age-related educational practices are insufficiently recognised in policy and academic
research. Qualitative methods are used to study students and school personnel in diverse types of
educational institutions in Flanders (Belgium) to assess how age and age-related issues matter for the
students’ educational trajectories and educational decision-making processes leading to early school
leaving. Data analyses reveal that school staff members consider age and perceived maturity during
www.jeugdonderzoeksplatform.be 2
evaluation procedures. Students also consider age during educational decision-making processes:
when getting older or being too old for the grade, students increasingly weigh the costs and benefits
associated with getting an educational qualification and being enrolled in school and alternative
opportunities. Students’ expectations related to age shape their school experiences and feelings of
belonging. The findings of this study demonstrate how these educational practices add to the
reproduction of inequalities through education. These results could inform debates concerning the
evaluation procedures in secondary education, compulsory education and the reduction of early
school leaving in Europe.