Antisemitisme in de Brusselse scholen.

Abstract

Doel: Terwijl er een rijke bron is aan informatie in de wetenschappelijke literatuur van vooroordelen tegenover Moslims is er veel minder geweten over antisemitisme, vooroordelen tegenover Joden. Daar staat tegenover dat meer en meer auteurs hun bezorgdheid uiten over de toename van antisemitisme in West-Europa. Het is tegen die achtergrond dat dit artikel de mate van antisemitisme onderzoekt bij leerlingen uit Vlaamse scholen in Brussel. De auteur is in het bijzonder geïnteresseerd in (a) de prevalentie van antisemitisme en (b) verschillen in antisemitisme naargelang religieuze overtuiging.

Methode: De auteur peilt naar antisemitisme op basis van een somschaal, geconstrueerd aan de hand van 4 items (Cronbach a: 0,91). Vervolgens peilt de auteur naar verschillen in antisemitisme op basis van een multivariate lineaire regressieanalyse.

Resultaten:
– In vergelijking met xenofobie is antisemitisme ruimer verspreid onder leerlingen uit Vlaamse scholen in Brussel. Ongeveer 30% van deze leerlingen onderschrijft een zeer negatieve houding tegenover Joden.
– De auteur stelt een verschil vast naar geslacht. Antisemitisme is ruimer verspreid onder de jongens.
– Er is een sterk verband tussen antisemitisme en subjectieve gevoelens van onveiligheid.
– Er zijn verschillen naargelang de onderwijsvorm. Vooral leerlingen uit het technisch en beroepsonderwijs rapporteren een hoge mate van antisemitisme.
– Er zijn verschillen naar religieuze overtuiging. Christenen en Moslims uiten zich negatiever tegenover Joden. Binnen deze groep rapporten de Moslims de hoogste score op antisemitisme.

Conclusie: Jongeren met een religieuze overtuiging rapporteren de hoogste score in antisemitisme. De auteur concludeert dat antisemitisme deelt te verklaren valt op basis van theologische gronden. Echter, er zijn ook verschillen naargelang de religieuze overtuiging. Vooral Moslimjongeren uiten zich negatief tegenover Joden. Bij deze jongeren is er bovendien een sterk verband met gevoelens van onveiligheid en mediavoorkeuren. De auteur concludeert dat antisemitisme deels verklaard kan worden op basis van theologische gronden, maar dat de internationale context (oorlog in het Midden-Oosten) mogelijk ook een rol speelt, net als een sociale omgeving (familie, vrienden, media) waar antisemitisme niet wordt veroordeeld.