Beyond apathetic or activist youth: “Ordinary” young people and contemporary forms of participation.

Abstract

WAT

Dit artikel speelt in op de wijze waarop jongeren de dag van vandaag participeren in het politieke veld. In de literatuur is er een grote bezorgdheid over de dalende betrokkenheid van jongeren in traditionele politieke participatie. De auteurs in deze paper gaan na of jongeren eventueel participeren in politiek langs alternatieve, onconventionele wegen. Pas wanneer verschillende vormen van alternatieve politieke participatie zijn onderzocht, kan men de vraag beantwoorden of jongeren daadwerkelijk apathisch zijn tegenover politiek.

Methode

De auteurs peilen de alternatieve politieke participatie bij 970 jongeren van 15 tot 18 jaar uit Australië. De auteurs hanteren een ‘mixed method’ design. Enerzijds baseren de auteurs zich op een survey uit 2005-2006 waarbij gepeild wordt naar politieke attitudes bij 970 jongeren. Anderzijds baseren de auteurs zich op data verzameld bij 20 jongeren op basis van diepteinterviews. In deze diepte-interviews wordt er concreet gepeild naar houdingen tegenover de samenleving en de politiek in het bijzonder.

Resultaten

• In de survey wordt gepeild naar de bezorgdheid van jongeren over hun persoonlijk leven, over de nationale politiek, en over de internationale politiek. Telkens werd aan de jongeren gevraagd een rangschikking te maken van die items waar ze zich het meest zorgen over maken.

o Items gerelateerd aan het persoonlijk leven:

1. Het vinden van de gewenste job

2. Het behalen van een diploma

3. Gezondheid en welbevinden

4. Onafhankelijkheid/vrijheid

5. Een gebrek aan financiële middelen

o Items gerelateerd aan de nationale politiek:

1. Oorlog/terrorisme

2. Milieu

3. De werking van de overheid

4. Job zekerheid

5. Armoede

o Items gerelateerd aan internationale politiek:

1. Oorlog/terrorisme

2. Milieu

3. Armoede

4. De werking van de overheid

5. Gezondheid en welbevinden

• De auteurs concluderen dat jongeren grote overeenkomsten vertonen in de wijze waarop ze zich zorgen maken over maatschappelijke en politieke onderwerpen.

• Daarnaast werd er specifiek gepeild naar traditionele politieke participatie (contact of participatie in politieke organisaties, partijen of vakbonden). Slechts 10% van de bevraagde jongeren geeft aan regelmatig betrokken te zijn bij conventionele politieke participatie.

• In de diepte-interviews werd op deze lage mate van conventionele politieke participatie doorgevraagd. Daarbij reikten de bevraagde jongeren verschillende obstakels aan. Een steeds wederkerend obstakel was de perceptie dat jongeren in de politiek te weinig gehoord worden. Daarnaast werd gewezen op een kloof tussen de wijze waarop politici communiceren en de wijze waarop jongeren onderling communiceren.

• Ten slotte werd gepeild naar de wijze waarop deze jongeren omgaan met deze obstakels. Daaruit blijkt dat jongeren op een meer alledaagse en informele wijze politiek participeren. Politieke participatie bij jongeren wordt op een meer individuele wijze vormgegeven. Een groot deel van deze participatie vindt op het internet plaats waar jongeren bijvoorbeeld een petitie voor een goed doel ondertekenen of discussiëren over politieke thema’s.

• De auteurs concluderen dat jongeren een kloof ervaren tussen hunzelf en de politiek. Mede daardoor participeren jongeren minder langs de conventionele weg. Jongeren zijn echter niet politiek apathisch, wel participeren ze via meer alternatieve, informele wegen.