De visie van Turkse en Marokkaanse moeders op de vrijetijdsbesteding van hun kinderen.

Abstract

In dit artikel worden de bevindingen uit een studie voorgesteld naar de visie van Turkse en Marokkaanse moeders met betrekking tot de vrijetijdsbesteding van hun kinderen en wat de betekenis is van etnisch-religieuze factoren, genderopvattingen en de leefomstandigheden hierbij. De studie is gebaseerd op dertien interviews met Turkse en Marokkaanse moeders afkomstig uit drie steden in Vlaanderen, namelijk Lokeren, Sint-Niklaas en Gent.

De resultaten toonden aan dat de geïnterviewde Turkse en Marokkaanse moeders een belangrijke rol speelden in de vrijetijdsbesteding van hun kinderen en dat de visie van ouders het resultaat was van een wisselwerking tussen verschillende factoren, waaronder etnischreligieuze aspecten, genderopvattingen en de leefomstandigheden van ouders. Er werd gevonden dat de moeders het belangrijk vonden dat hun kinderen bidden in de vrije tijd, dat zij hun kinderen inschreven in Islamitische en Arabische of Turkse lessen en dat zij het belangrijk vonden dat hun kinderen de vereisten volgden op het vak van taal, kledij, voeding en alcoholconsumptie. Hoewel de meeste moeders verkozen dat hun kinderen dergelijke vereisten en tradities volgden, kwam in de studie ook de spontaniteit naar voor waarmee kinderen dit toepasten in de vrije tijd, evenals de vrijblijvendheid ervan. De voorkeuren van de moeders waren niet enkel gegrond in de eigen geloofsovertuiging, maar ook in verwachtingen van de gemeenschap. Reacties van zowel de Vlaamse en Turkse of Marokkaanse gemeenschap beïnvloedden de visie en keuzes van de geïnterviewde moeders met betrekking tot de vrijetijdsbesteding van hun kinderen. Een belangrijke bevinding was dat etnisch-religieuze factoren ook de houding van anderen beïnvloedde en zodoende een impact kon hebben op de visie van de moeders. De moeders verwezen naar racisme en discriminatie, dat in zekere mate aanwezig was in sommige jeugdorganisaties, en ertoe kon leiden dat kinderen en jongeren uitvallen. De studie toonde verder aan dat gender gebaseerde houdingen in zeker opzicht een impact konden hebben op de voorkeuren van de geïnterviewde moeders. De studie toonde aan dat moeders de interactie met kinderen van het tegengestelde geslacht in zekere zin beperkten en activiteiten zoals dating en sport aanleiding konden geven tot discussie. Echter, in het algemeen stonden de moeders hun zonen en dochters wel toe om dezelfde activiteiten te ondernemen. Wanneer een onderscheid gemaakt werd, was dit meestal om een oprechte bezorgdheid om het welzijn van het kind. Niet alleen religie, maar ook verontrustende actuele gebeurtenissen vormden daarbij een motief. Tenslotte toonde deze studie de nood aan om de ruimere sociale context in rekening te brengen om te begrijpen hoe ouders kijken naar de vrijetijdsactiviteiten van hun kinderen. In deze studie beschreven we hoe de acties en strategieën van moeders beïnvloed werden door de leefomstandigheden. Zowel de gezin- als de sociaal-economische context gaven vorm aan de ouderschapspraktijken van de moeders bevraagd in deze studie. Hoewel de ouderschapspraktijken onderling verschilden, was de algemene doelstelling kinderen te beschermen tegen de negatieve invloed van leeftijdsgenoten en onbekende volwassenen. Daarnaast was het ook zo dat ouders ook strategieën ontwikkelden om vooral jongere kinderen te beschermen tegen de gevaren van druk verkeer. Het feit dat activiteiten in de buurt beschouwd werden als duur, bleek ook een rol te spelen in de visie van de ouders.

Aan de hand van de bevindingen worden enkele spanningsvelden aangereikt waarover nagedacht kan worden bij het uitbouwen van een (jeugd-)beleid.