Delinquentie bij jongvolwassenen. De rol van human agency.

Abstract

Dit artikel heeft als bedoeling om twee lijnen uit de hedendaagse criminologie samen te brengen: de focus op de jongvolwassenheid enerzijds en de focus op de concepten ‘structure’ versus ‘agency’ anderzijds. In deze studie wordt bijgevolg bij een groep jongvolwassenen op een kwantitatieve wijze nagegaan in hoeverre ‘structure’, waarmee wordt verwezen naar sociaaleconomische status en objectieve transities, en ‘agency’, dat verwijst naar de persoonlijke inschatting van agency en subjectieve transities, samenhangen met delinquent gedrag. Om deze linken te onderzoeken wordt gebruik gemaakt van de data van de JOP-monitor 2, een grootschalige schriftelijke vragenlijst die in 2008 werd afgenomen bij een representatieve steekproef van Vlaamse jongeren. In deze bijdrage worden de 18- tot 25-jarigen geselecteerd, wat resulteert in een uiteindelijke onderzoeksgroep van 1477 respondenten. Deze groep omvat 619 mannen (41.9%) en 858 vrouwen (58.1%). De verdeling naar leeftijd is grotendeels gelijklopend, de gemiddelde leeftijd bedraagt 21.3 jaar (SD=2.3 jaar). Uit de analyses van dit onderzoek komt naar voor dat zowel de subjectieve weg naar volwassenheid als de persoonlijke inschatting van ‘agency’, significant samenhangen met delinquent gedrag tijdens de jongvolwassenheid. Jongvolwassenen die minder gericht zijn op zichzelf plegen met andere woorden minder delinquentie. Omdat tegelijkertijd voor leeftijd suggereert dit dat gelijkaardige koers van jeugddelinquentie en de transitie naar de volwassenheid kan liggen in deze actieve vorm van volwassen worden, en sluit bij aan een relationeel begrip van volwassen worden: jongvolwassenen leren deel uit te maken van de morele gemeenschap waarin zij verantwoordelijkheden dienen op te nemen. Hoewel minder sterk bieden de resultaten ook aanwijzingen voor de geldigheid van de aandacht voor ‘agency’ in de studie van delinquent gedrag: delinquentie wordt meer gepleegd door jongvolwassenen die zichzelf minder goed geplaatst voelen hun acties uit te voeren op een zelfeffectieve wijze en vanuit een positief toekomstperspectief