Does Peace Education Make a Difference in the Context of an Intractable Conflict?

Abstract

WAT In dit artikel wordt nagegaan of vredeseducatie een positieve effect kan hebben in een land met hardnekkige, langdurige conflicten. Er worden artikels gereviewd (geen meta-anaylse) van enkele quasi-experimentele studies bij joods-Israelische jongeren en Palestijnse jongeren. Er wordt nagegaan in welke mate de studies kunnen bijdragen aan veranderingen ten aanzien van de attitude naar vrede, bereidheid tot contact,…

METHODE Er werden verschillende studies samengevat over verschillende thema’s, deze waren: 1) Studying somebody else’s conflict (Lustig, 2003) In deze studie namen 68 israeliers (16-17 jarigen) deel aan de studie. In de studie nam de helft deel aan een programma waarbij het conflict in Noord-Ierland werd bestudeerd. De andere helft fungeerde als controle groep. Er werd tijdens het programma geen vergelijking gemaakt met het Palestijns conflict. De onderzoeksvraag was of de studenten zelf zulke analogieën zullen maken na deelname aan het programma. Er werden pre-post testen afgenomen waarbij de attiude ten aanzien van Palestijnen, het begrip over het Noord-Iers conflict etc werd nagegaan. Daarnaast mochten de jongeren 2 essays schrijven, één vanuit het Israelisch perspectief en één vanuit het Palestijns perspectief. Er werden geen verschillen gevonden tussen de experimentele en de controle groep op de schalen maar wel bij de analyse van de essays. Ongeveer 95% van de respondenten die deelnamen aan het programma schreven essays vanuit het Palestijns oogpunt terwijl slechts 25% van de niet-programma deelnemers dit deed. De essays die door de deelnemers aan het programma geschreven werden, bevatten ook meer positieve woorden zoals “vrede”, “conflict resolutie” etc terwijl de essays van de niet-deelnemers meer negatieve woorden hadden zoals “oorlog”, “deportatie”. Daarnaast schreven de deelnemers aan het programma meer vanuit een eerste persoons perspectief in tegenstelling tot het gebruik van derde persoon perspectief.

2) Effects on the conception of peace (Bilton, 2002) In deze studie werd nagegaan of een vredeseducatie programma invloed heeft op hoe men vrede conceptualiseerd. Zijn er differentiële effecten bij Israeli’s en Palestijnen? Er worden Israelische-joden vs Palestijnse jongeren vergeleken en binnen elke groep is er ook een experimentele vs controle groep. Aan het programma dat 1 jaar duurde namen 800 jongeren uit het secundair onderwijs deel (leeftijd 14-15). Het programma bestaat uit lessen over gelijkheid, tolerantie, burgerlijke waarden en meer experimentele zaken zoals rollenspellen etc. Ontmoetingen tussen leden van de andere groep was ook een integraal aspect van het programma. Er werd gebruik gemaakt van verschillende pre- en post test metingen die de conceptualisering van vrede nagaat. Bij deelnemers aan het programma werden meer positieve associaties gemaakt met het woord vrede (meer referenties naar coöperatie, harmonie). In de joodse groep steeg het percentage van 9.6% naar 37% en bij de Palestijnen van 5.4% naar 26.4%. Bij de niet-deelnemers was er geen verandering merkbaar. Een andere maat was het gebruik van oorlog als middel om vrede te bekomen. Het percentage leerlingen dat akkoord ging met deze stelling steeg van 31.4% tot 52.6% bij de nietdeelnemende Palestijnen en daalde van 33.3% naar 23.6% bij de deelnemende Palestijnen. Bij de Joden was dit van in het begin reeds heel laag en steeg het enkel bij de niet-deelnemers van 0% naar 11%. Daarnaast werden open vragen geanalyseerd. De haat ten aanzien van Joden was verdubbeld bij de niet deelnemers terwijl bij de deelnemers er geen significant verschil merkbaar was.

3) The role of sharing personal experiences (Bar-On 2000) In deze studie werd gebruikt gemaakt van de “The Reflection and Trust (TRT)” aanpak. Hierbij komen groepen bij elkaar om inter-groep conflicten te bespreken. De TRT aanpak tracht deelnemers aan te moedigen om te reflecteren en hun persoonlijke ervaringen te delen in de context van hun eigen collectieve geschiedenis. Dit werd toegepast tussen kinderen van Nazi’s en kinderen van mensen die de Holocaust hadden overleefd. Door middel van kwantiatieve en kwalitatieve evaluaties werd het duidelijk dat het eerlijk en gedetailleerd vertellen waarbij herinneringen en verdriet, innerlijke conflicten, inzicht, worden gedeeld het mogelijk maakt om “slachtofferschap” te transcenderen. Een belangrijk aspect was de emotionele steun van de groep.

4) Do new personal friendships change perceptions of the “Other” collective (Bar-Natan, 2004) In deze studie wordt nagegaan of interpersoonlijke vriendschappen die ontstaan tussen ontmoetingen tussen joden en palestijnen invloed hebben op (a) een grotere algemene aanvaarding van leden van de andere groep (b) een (gedeeltelijke) legitimering van het collectief narratief van de andere groep. Om dit na te gaan werden 170 israelische joden en Palestijnse jongeren (16-17) onderzocht die deelnamen aan een driedaagse gemeenschappelijke workshop. Tijdens de workshop werd er uitsluitend gepraat over de perspectieven over het conflict, gevoelens en ervaringen. Joodse-Israelische jongeren die deelnamen aan het programma toonde een stijging in het aantal ontwikkelde vriendschappen en bereidheid om contact te hebben met andere Palestijnen bij pre-post test vergelijkingen. Ook bleek vriendschap met Palestijnen een medierende rol te spelen in de legitimisatie van het collectieve narratief van de Palestijnse groep. Voor de Palestijnen had de ontwikkelde vriendschappen ook een positief effect op de bereidheid om meer contact te hebben met andere Joden maar niet met de legitimisatie van het Joods narratief. Deze positieve correlaties hielden niet stand toen dezelfde schalen werden gemeten 6 maanden na de studie.

RESULTATEN
• Deze 4 studies toonden aan dat vredeseducatie een verschil maakt. ☺
• De studies blijken attitudes en percepties in de gewenste richting te beïnvloeden
• Vredeseducatie kan bijdragen in het verbeteren of alleszins voorkomen van verslechtering van attitudes en percepties
•Vredeseducatie kan bestaande attitudes ook versterken. Bvb. Nationalisten nog meer nationalistisch na bezoek aan Auswitch.
• Vredeseducatie kan helpen om negatieve attitudes en percepties te blokkeren en kan fungeren als preventie.