Drugpreventie voor kwetsbare groepen? Jongeren met een gedrags- en emotionele stoornis aan het woord.

Abstract

Het gebruik van legale en illegale drugs is een maatschappelijke realiteit, zeker bij jongeren; dat blijkt overduidelijk uit prevalentieonderzoek. In toenemende mate worden in verschillende landen strategieën ontwikkeld die druggebruik vooral willen voorkomen of op zijn minst de leeftijd van het eerste gebruik willen uitstellen. We weten ondertussen dat drugpreventie afgestemd moet zijn op de noden en de behoeften van haar doelgroepen, zeker als deze doelgroepen kwetsbaar zijn. Toch blijkt dat de stem van deze kwetsbare groepen onvoldoende wordt gehoord en dat drugpreventie beter op hen moet worden afgestemd.

Om de noden van een kwetsbare groep jongeren op het vlak van drugpreventie en drughulpverlening te kennen, werd tussen april 2005 en april 2007 een kwalitatief participatief onderzoek uitgevoerd bij 160 jongeren met ‘gedrags- en emotionele stoornissen’ (GES) die in een residentiële inrichting van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap verblijven in Oost-Vlaanderen. Het standpunt van de jongeren staat centraal in het onderzoek. Zij bepaalden wat drugpreventie is en vertelden over hun noden en verwachtingen, zowel voor drugpreventie als voor de hulpverlening. Hun woorden worden letterlijk weergegeven. Het onderzoek bevat ook bruikbare aanbevelingen voor mensen die in de praktijk werken met moeilijk bereikbaar geachte groepen en die op zoek zijn naar manieren om hun drugbeleid en hun preventiestrategieën meer aan te passen aan de noden en mogelijkheden van kwetsbare groepen.