Ethnicity, youth cultural participation, and cultural reproduction in the Netherlands

Abstract

Het artikel doet verslag van een onderzoek naar de culturele participatie van jongeren met een Nederlandse achtergrond en jongeren een migratieachtergrond (N=698). Via een survey werden ‘actieve’ (bijvoorbeeld tekenen, muziekinstrument bespelen) en ‘receptieve’ (bijvoorbeeld een museum bezoeken) culturele participatie gemeten van de jongeren, hun ouders en hun beste vriend(en), alsmede informatie over de ouders (hoogste diploma, etnische achtergrond). De auteurs vertrekken vanuit de hypothese dat de kinderen van hoogopgeleide ouders met veel cultureel kapitaal succesvoller zijn op school en tevens beter in staat (meer) cultureel kapitaal te verkrijgen. Een tweede belangrijke hypothese slaat op diversiteit: de onderzoekers verwachtten dat er minder ‘culturele overdracht’ zou zijn tussen ouders en kinderen met een migratieachtergrond dan bij ouders en kinderen zonder migratieachtergrond. Uit de resultaten blijkt, in relatie tot de eerste hypothese, vooral gender van belang: hoogopgeleide moeders hebben kinderen die op een hoog onderwijsniveau zitten. Ook wordt verwezen naar de rol van de moeder als ‘cultural specialist’: moeders met veel ‘culturele’ bezigheden hebben kinderen die hetzelfde doen. De invloed van moeders is nog groter voor dochters. De tweede hypothese wordt verworpen: er is niet sprake van minder culturele overdracht binnen families met een migratieachtergrond. Intergenerationele culturele overdracht verloopt bij alle families, ongeacht migratieachtergrond, gelijk.

The purpose of this research is the explanation of differences in cultural participation of adolescents of different ethnic backgrounds. Six hundred ninety-eight Dutch and ethnic minority adolescents in a large city in the Netherlands filled in a questionnaire about their active cultural participation (e.g., playing musical instruments, dancing, acting, drawing) and receptive cultural participation (e.g., going to classical concerts, plays, museums). The expected lower cultural participation among minority youth (i.e., youth whose parents had both been born in Morocco, Turkey or former Dutch colonies such as Surinam and the Dutch Antilles) was limited to Moroccan and Turkish youths’ receptive cultural participation. Contrary to the acculturation hypothesis, we did not find any indication of a growing resemblance in youth cultural participation between the different ethnic groups. In keeping with Bourdieu’s reproduction theory, it was examined whether well-educated parents with ample cultural capital raise children who are also successful in acquiring educational and cultural capital. The findings suggest that mothers play a key role. Mothers exert a far greater cultural influence on their daughters than on their sons. Moreover, the cultural influence of mothers on daughters is much stronger than that of fathers. We conclude that intergenerational cultural reproduction affects Dutch and ethnic minority children in the same way.