Everyday Segregation Amongst Disabled Children and Their Peers: A Qualitative Longitudinal Study in Norway.

Abstract

Nederlands

Dit artikel is gebaseerd op een kwalitatief longitudinaal onderzoek naar de veranderende peerrelaties die kinderen doorheen hun kindertijd ontwikkelen. In het totaal werden 120 kinderen tussen 3 en 16 jaar bevraagd, waarronder 9 kinderen die door het personeel en de ouders als ‘disabled’ bestempeld werden. In dit artikel focustde auteur op de ervaringen van drie kinderen met een beperking. De initiële observaties en de face-face-toface gesprekken verschaften de onderzoekers inzicht in sociale in- en exclusie mechanismen die het gevolg zijn van de wijze waarop informele interactieregels tussen kinderen onderhandeld en gepraktiseerd worden. De auteur leerde regels begrijpen als sociale structuren die veranderen doorheen de kindertijd. Dit onderzoek stelt dat interactieve regulering als vanzelfsprekend beschouwd wordt en dat we ons niet bewust zijn van reguleringsmechanismes. Informele regels worden bewust wanneer iemand ze overtreedt. Kinderen die niet in staat zijn om de nuances, tekens en symbolen in deze regels te identificeren, worden gemarginaliseerd. Intellectueel zwakkere kinderen hebben het moeilijk om nuances in die informele regels zonder ondersteuning te begrijpen. De uitdagingen die de omgang met die regels met zich meebrengen nemen bovendien toe met hun leeftijd. Eens de tienerjaren bereikt, waren kinderen met fysieke verplaatsingsmoeilijkheden meer succesvol in het aanpassen aan de manier waarop interactieregels zich ontwikkelden. Hun praktische problemen gerelateerd aan tijd en ruimte namen af doorheen de loop van hun kindertijd.

Engels

This article is based on a qualitative longitudinal study of children’s changing peer relationships through childhood, with particular emphasis on experiences of disabled children. Initial observation of face-to-faceencounters among children in school made us aware of social inclusion and exclusion mechanisms relating to informal interaction rules negotiated and practiced by children. Through qualitative longitudinal fieldwork, these rules were identified, and our understanding of them developed, as changing social structures during childhood. Children not able to identify the nuances, signs and symbols in these rules become marginalised. Intellectually impaired children struggle to grasp the nuances without support, and their challenges increase with age. As the young people reached teenage years, children with mobility difficulties were more successful in adapting to the ways interaction rules developed. Their practical problems relating to time and space decreased over the course of their childhood.