Face to face with anti-Muslim sentiment: A qualitative study into the coping mechanisms of young college and university Muslim students and graduates in Flanders. 

Deze verkennende studie biedt inzicht in de manieren waarop jonge moslims omgaan met islamofobie in Vlaanderen.
Hiervoor werden in het voorjaar van 2020 diepte-interviews afgenomen met 14 moslims van 19 tot 33 jaar. De geïnterviewden definieerden zichzelf als moslim en allen hadden in hun dagelijks leven te maken gehad met racisme of anti-moslim sentimenten.
Afhankelijk van de gerapporteerde intenties identificeerden we zeven copingstrategieën in reactie op dergelijke sentimenten: relativeren, vermijden, communiceren, onderdrukking, verzoening, reactie en passieve copingstrategieën. Deze vormen van coping sluiten elkaar niet uit. Ze worden vaak in combinatie gebruikt en kunnen in bepaalde situaties inwisselbaar zijn.
Deze studie beoogt de bestaande literatuur over anti-moslim sentimenten in Vlaanderen aan te vullen en te verdiepen. De bevindingen moeten worden beschouwd als een vertrekpunt voor verdere deductieve toetsing van de geïdentificeerde typologieën. Ze zijn bedoeld om vervolgonderzoek te inspireren en als basis te dienen voor toekomstig beleid.

This explorative study seeks to provide insights into the ways young Muslim adults experience and cope with Islamophobia in Flanders. For this purpose, in-depth interviews with 14 Muslims aged 19 to 33 were conducted in the spring of 2020. Our interviewees defined themselves as Muslims and all had been confronted with racism or anti-Muslim sentiment in their daily life. Depending on reported intentions, we identified seven coping strategies in the face of such sentiment: relativization, avoidance, communication, oppression, conciliation, reaction and passive coping strategies. These forms of coping are not mutually exclusive. They are often used in combination, and they may be interchangeable in some situations. This study seeks to complement and deepen the existing literature on anti-Muslim sentiment in Flanders. Its findings should be considered as a starting point for further deductive testing of the identified typologies, meant to inspire follow-up research and serve as evidence for future policymaking.