Impact of the COVID-19 pandemic on young adults experiencing dual family life after high-conflict divorce

Objective: This paper describes the impact of the COVID-19 pandemic on the family lives of young adults whose parents had been through a high-conflict divorce and the extent to which these 18-to30-year-olds believed the COVID-19 measures accommodated for their family situation.
Background: Impact of the COVID-19 pandemic on family lives has been described in recent literature but no attention has been paid to young adults experiencing parental conflict due to a divorce transition impasse.
Method: Data from 24 in-depth interviews were collected in the Belgian province of Limburg using a semi-structured interview guide with open questions and analysed via Nvivo.
Results: Frequency of contact with parents decreased, contact with parents living abroad became nearly impossible. Different interpretations of and approaches to the rules led to frustration and quarrelling in families. The quality of the relationship with parents changed, often in a negative way. Respondents indicated that to their opinion due consideration had not been given to the situation of young adults with divorced parents.
Conclusion: In order to adequately develop COVID-19 rules that are tailored to a wide range of families, with attention to the most vulnerable ones, we recommend that policy makers define a family by using a “feeling family paradigm” rather than defining a family in terms of a household and that they include a multi-actor and multi-disciplinary perspective in the decision-making processes.

Doelstelling: Dit artikel beschrijft de impact van de COVID-19 pandemie op het gezinsleven van jongvolwassenen van wie de ouders een scheiding met veel conflicten hadden meegemaakt en de mate waarin deze 18- tot 30-jarigen geloofden dat de COVID-19 maatregelen tegemoet kwamen aan hun gezinssituatie. Achtergrond: Impact van de COVID-19 pandemie op gezinslevens is beschreven in recente literatuur, maar er is geen aandacht besteed aan jongvolwassenen die een ouderlijk conflict ervaren als gevolg van een scheidingsovergangsimpasse.
Methode: Gegevens van 24 diepte-interviews werden verzameld in de Belgische provincie Limburg met behulp van een semi-gestructureerde interviewgids met open vragen en geanalyseerd via Nvivo.
Resultaten: Frequentie van contact met ouders nam af, contact met ouders die in het buitenland wonen werd bijna onmogelijk. Verschillende interpretaties en benaderingen van de regels leidden tot frustratie en ruzie in de gezinnen. De kwaliteit van de relatie met ouders veranderde, vaak in negatieve zin. Respondenten gaven aan dat naar hun mening niet voldoende rekening is gehouden met de situatie van jongvolwassenen met gescheiden ouders.
Conclusie: Om adequaat COVID-19 regels te ontwikkelen die zijn afgestemd op een breed scala aan gezinnen, met aandacht voor de meest kwetsbare, bevelen wij beleidsmakers aan een gezin te definiëren aan de hand van een “gevoelsgezinsparadigma” in plaats van een gezin te definiëren in termen van een huishouden, en een multi-actor en multidisciplinair perspectief in de besluitvormingsprocessen op te nemen.