Is the criminogenic effect of exposure to peer delinquency dependent on the ability of self-control? Results from three countries.

Abstract

Associatie met delinquente leeftijdsgenoten is één van de meest opvallende voorspellers van crimineel gedrag. Weinig is echter geweten over of dit criminogene leeftijdsgenoten effect conditioneel is op individuele kenmerken zoals de mogelijkheid tot het uitoefenen van zelfcontrole. Geïnspireerd op het Situationele Actie-theorie’s principe van conditionele relevantie van controlemechanismen, gebruikt het huidig onderzoek een misdaadvragenlijst data van drie Europese landen om na te gaan of het criminogene effect van blootstelling aan delinquentie leeftijdsgenoten afhankelijk is van de mogelijkheid tot het uitoefenen van zelfcontrole bij adolescenten. De resultaten suggereren dat het effect van delinquente leeftijdsgenoten op zelf-gerapporteerde delinquentie versterkt wordt door lage zelfcontrole. Het feit dat hoge zelfcontrole beschermt tegen de schadelijke invloeden van delinquente leeftijdsgenoten wordt perfect voorspeld door het perceptie-keuze proces van de Situationele Actietheorie.

Purpose: Association with delinquent peers is one of the most salient predictors of criminal behavior. Little is known, however, about whether the criminogenic peer effect is conditioned by individual characteristics such as the ability to exercise self-control.
Methods: Informed by Situational Action Theory’s principle of the conditional relevance of controls, the present article uses crime survey data from three European countries to examine whether the criminogenic effect of exposure to delinquent peers is dependent on adolescents’ capability for selfcontrol.
Results: Results suggest that the delinquent peer effect on self-reported offending is amplified when self-control is low. Conclusion: The fact that high self-control protects from detrimental peer influences is perfectly in line with Situational Action Theory’s conceptualization of the perception-choice process.