Jongeren en reclame in sociaalnetwerkgames. De invloed van ouders en school op reclamewijsheid en gedragsintenties.

Abstract

Sociaalnetwerkgames (SNGs) zijn een type virtuele wereld waar spelers een online gemeenschap vormen en door avatars interageren met personen die ze offline kennen of die ze online hebben leren kennen (Mäntymäki & Riemer, 2014; Rozendaal, Slot, Van Reijmersdal & Buijzen, 2013). Pharr (2011, p. 2) definieert virtuele werelden als een driedimensionaal, computergegenereerd universum, waar deelnemers zichzelf kunnen onderdompelen met het oog op sociale interactie, entertainment of andere doelen. Bij SNGs is niet zozeer het spelaspect belangrijk, maar wel de sociale interactie. Het spel wordt niet in levels gespeeld, maar participanten kunnen gewoon in deze digitale wereld vertoeven (Mäntymäki & Riemer, 2014). Dit type games, waarvan Habbo en Second Life bekende voorbeelden zijn, blijken een populair tijdverdrijf voor jongadolescenten (Mäntymäki & Riemer, 2014; Ward, 2014). In 2012 hadden dergelijke SNGs twee biljoen geregistreerde accounts, waarvan ongeveer 42% in de leeftijdscategorie 10 tot 15 jaar (Kzero, 2012). Omwille van de populariteit van dit soort games, zijn ze ook een gegeerd medium voor adverteerders om jongeren te bereiken. Ondanks hun groeiende populariteit is er nog steeds weinig academische aandacht voor de commerciële strategieën binnen SNGs (Martínez, 2014). Het feit dat reclame in SNGs sterk geïntegreerd is (Pharr, 2011), kan ervoor zorgen dat de reclame moeilijk te onderscheiden valt van de inhoud. Vooral kinderen en jongadolescenten zijn vermoedelijk gevoelig voor deze subtiele vormen van reclame (Owen, Lewis, Auty & Buijzen, 2013). Daarom wil deze studie focussen op de kennis die jongadolescenten hebben omtrent de commerciële doelstellingen van SNGs, maar ook op de invloed die ouders en de school hebben op de reclamewijsheid van jongadolescenten met betrekking tot SNGs.