Jusqu’ici tout va bien. Jongeren en de productie van parochiale plaatsen in La Haine.

Abstract

In de laatmoderne maatschappij zijn onmiskenbare tendensen aan de gang die een impact hebben op gedrag in de publieke ruimte: privatisering, controle en bewaking, individualisering, segregatie en uitsluiting, om er maar enkele te noemen (Davis, 1992; Lofland, 1998). Dergelijke ruimtelijke fenomenen lopen parallel met een hedendaags denken dat conflict reduceert tot overlast (Corijn, 2013). Symptomatisch is de dubbele houding die de maatschappij aanneemt ten opzichte van jongeren in de publieke ruimte. Deze bijdrage gaat hierop verder in aan de hand van de beeldvorming en enscenering in de film La Haine (Kassovitz, 1995).