Kan het middenveld bijdragen tot de vorming van culturele praktijken?

Abstract

In het debat rond cultuurparticipatie duikt het begrip ‘culturele competentie’ frequent op. Een verklaring voor de lage participatie aan cultuur van bepaalde doelpublieken zoekt men dan in de lagere culturele competentie van deze groepen. Vaak wordt daarbij een rol weggelegd voor het sociaal-cultureel werk en het jeugdwerk om de competentie van het publiek te verhogen. Doorgaans laat men na te verduidelijken wat deze culturele competenties precies inhouden. Een nadere beschouwing van het begrip ‘culturele competentie’ leert ons dat het niet zo eenduidig is en moeilijk te operationaliseren in kwantitatief onderzoek. Culturele praktijken daarentegen bieden wel een empirische basis voor studie. Daarom vertrekt de tekst van de culturele praktijk als benadering van culturele competentie. Indien participanten aan het middenveld en het jeugdwerk er een andere culturele praktijk op nahouden dan niet-participanten, hebben we een empirische aanwijzing dat het middenveld kan worden beschouwd als een socialisatiemilieu waarin specifieke culturele praktijken worden opgebouwd.

Onderzoeksfiche