Lessons to Be Learned From Research on Peace Education in the Context of Intractable Conflict.

Abstract

WAT In dit artikel wordt nagegaan of vredeseducatie een positieve effect kan hebben in een land met hardnekkige, langdurige conflicten. Er worden artikels gereviewd (geen meta-analyse) van enkele quasi-experimentele studies bij joods-Israelische jongeren en Palestijnse jongeren.

Methode Er werden verschillende thema’s en daarbij horende studies beschreven:

1)The value of studying a distant conflict (lustig,2002; bar-on,2000)

2) Strong negative emotions can undermine the best of intentions (Ayelet Roth, 2005) In een studie van Ayelet Roth (2005) namen Israelische en Palestijnse leerkrachten deel aan een uitwisseling over internet. De bedoeling was om over het standpunt van de andere groep te schrijven. De studie werd uitgevoerd in een periode waarbij er veel conflict was en dagelijks doden vielen. Geen enkele leerkracht sloeg er in om het perspectief van de andere in te nemen. Palestijnen vonden dat ze hard en onrechtvaardig werden aangevallen terwijl de Israëlische leerkrachten zich voornamelijk bedreigd voelden door terroristische aanvallen.

3) Asymmetry of needs, perceptions, and outcomes (Biton, 2002) zie hierboven en (Maoz, 2000) In de studie van Moaz gingen teams van joodse en Palestijnse leerkrachten 1 jaar samenwerken om een lesprogramma te ontwikkelen over joodse en Arabische zaken die later in hun eigen scholen geïmplementeerd konden worden. Slechts 6 van de 15 teams slaagden er in om een programma te creëren en slechts 2 teams hebben het uiteindelijk ook echt gebruikt. Een analyse van de groep dynamica toonde aan dat de oorspronkelijk neutrale, gelijke status setting snel veranderde in een plaats waar het externe intergroep conflict werd uitgespeeld. Het gezamenlijk pedagogische doel verviel vaak in een discussie over het Joods-Palestijns conflict terwijl zulke discussies werden beperkt door de organisatoren van het programma. Voornamelijk de Palestijnse leerkrachten wouden het verleden bespreken en het geweld dat hun was aangedaan. De Israelische leerkrachten deden hun best om zulke discussies te vermijden en wouden zich concentreren op het doel van hun ontmoetingen, een lesprogramma ontwikkelen. Toch voelden de deelnemers zich tevreden met de uitkomst van de ontmoetingen ookal werd het doel van een lesprogramma niet bereikt. Dit kwam voornamelijk dat deelnemers het perspectief van de andere groep hadden kunnen horen en begrijpen. Hier kan uit besloten worden dat vredeseducatie programma’s meer aangepast moeten worden aan de unieke achtergrond die de deelnemers met zich mee brengen.

Resultaten

• Het onderzoek toont aan dat bij hardnekkige conflicten er specifieke uitdagingen zijn om duurzaam effecten te bewerkstelligen door middel van educatieve activiteiten. Zo kunnen kortetermijn voordelen verdwijnen na verloop van tijd. Indien er aanhoudend geweld en vijandigheid heerst kan dit pogingen bemoeilijken om het perspectief van de andere groep te begrijpen.

• De gereviewde studies geven ook hoop. Ze stellen deelnemers in staat om het collectief verhaal van de andere groep te erkennen en stellen ze in staat om constructieve gesprekken te voeren over nationale identiteit. Het helpt hen ook om minder monolitische? vooruitzichten op het conflict te hebben.