Minority acculturation and peer rejection: Costs of acculturation misfit with peer‐group norms.
Auteurs
Celeste, L., Meeussen, L., Verschueren, K., & Phalet, K. (2016).

Abstract
Welke invloed hebben de persoonlijke acculturatievoorkeuren van minderheden en de peernormen van acculturatie op de sociale inclusie op school? Turkse en Marokkaanse minderheidsjongeren (N = 681) rapporteerden hun voorkeuren voor behoud van de erfgoedcultuur, reguliere cultuuradaptatie en hun ervaringen met afwijzing door leeftijdgenoten als een belangrijke indicator voor aanpassingsproblemen. Daarnaast hebben we peer-acculturatienormen voor onderhoud en adaptatie geaggregeerd binnen etnisch diverse klassen (N = 230 in 50 Belgische scholen), waarbij we onderscheid maakten tussen co-etnische (alleen Turkse of Marokkaanse klasgenoten, N = 681) en cross-etnische normen (ook inclusief N = 1,930 andere klasgenoten). Cross-etnische peernormen (van adaptatie en onderhoud) en co-etnische normen (van behoud, gedeeltelijk) voorspelden jongeren uit een minderheidsgroep hun ervaringen met peerafwijzing (controle op etnische samenstelling). Bovendien was de misfit van minderheden hun eigen acculturatievoorkeuren voor zowel cross-ethnic en co-ethnic peernormen schadelijk. Wanneer cross-etnische peers de nadruk legden op adaptatie, ervoeren ‘integrationistische’ minderheidsjongeren (combinatie cultuuradaptatie en behoud), meer afwijzing door peers. Wanneer co-etnische peers de nadruk legden op behoud, ervoeren de ‘assimilatieachtige’ minderheidsjongeren de meeste afwijzing. Als besluit stelt dit onderzoek dat acculturatie misfit binnen peernormen een risicofactor vormt voor de inclusie van minderheidsjongeren in etnisch diverse omgevingen.
How do minority adolescents’ personal acculturation preferences and peer norms of acculturation affect their social inclusion in school? Turkish and Moroccan minority adolescents (N = 681) reported their preferences for heritage culture maintenance, mainstream culture adoption, and their experiences of peer rejection as a key indicator of adjustment problems. Additionally, we aggregated peer acculturation norms of maintenance and adoption within ethnically diverse classrooms (N = 230 in 50 Belgian schools), distinguishing between co‐ethnic (Turkish or Moroccan classmates only, N = 681) and cross‐ethnic norms (also including N = 1,930 other classmates). Cross‐ethnic peer‐group norms (of adoption and maintenance) and co‐ethnic norms (of maintenance, marginally) predicted minority experiences of peer rejection (controlling for ethnic composition). Moreover, misfit of minorities’ own acculturation preferences with both cross‐ethnic and co‐ethnic peer‐group norms was harmful. When cross‐ethnic norms stressed adoption, ‘integrationist’ minority youth—who combined culture adoption with maintenance—experienced most peer rejection. Yet, when co‐ethnic peers stressed maintenance, ‘assimilationist’ minority youth experienced most rejection. In conclusion, acculturation misfit with peer‐group norms is a risk factor for minority inclusion in ethnically diverse environments.
Referentie
Celeste, L., Meeussen, L., Verschueren, K., & Phalet, K. (2016). Minority acculturation and peer rejection: Costs of acculturation misfit with peer‐group norms. British Journal of Social Psychology, 55(3), 544–563.
Taal
Engels
Publicatievorm
Tijdschriftartikel
ISBN – DOI
I hdoi.org/10.1111/bjso.12147