Onveiligheidsgevoelens en punitieve attitudes bij Vlaamse jongeren

Abstract

Veiligheid en onveiligheid nemen sinds verscheidene jaren een prominente plaats in binnen het politieke en maatschappelijke debat, waarin de (sterke) toename van onveiligheidsgevoelens bij de burger een belangrijke rol speelt. Deze toename van angstgevoelens gaat samen met de ontwikkeling van steeds sterkere punitieve attitudes onder de bevolking (onder meer Beck, 1992; Garland, 2001). Zowel binnen het traditionele strafrechtelijk apparaat als op vlak van het preventiebeleid (sinds enkele jaren omgedoopt tot het integraal veiligheidsbeleid) worden steeds strengere en meer zichtbare maatregelen gevraagd als reactie op delinquentie en andere problematische gedragingen die gezien worden als de belangrijkste oorzaken voor de hoge niveaus van onveiligheidsgevoelens. Politici zien hierin politiek gewin en leggen steeds meer de nadruk op ‘law and order’-maatregelen, met de verstrenging van het strafrechtelijk en veiligheidsbeleid als gevolg (Hughes, 2007). In dit hoofdstuk zullen beide kanten van deze medaille besproken worden. In deze JOPmonitor 2 zijn immers schalen opgenomen die als bedoeling hebben om enerzijds onveiligheidsgevoelens en anderzijds attitudes ten aanzien van harde repressie en preventie van probleemgedrag in kaart te brengen