‘Onze kinderen zijn geen terroristen’ Families van Belgische en Nederlandse Syriëgangers over het vertrek van hun geliefden.

Abstract

Sinds maart 2013 is bekend dat er zich vanuit België en Nederland een groot aantal jongeren heeft aangesloten bij de gewapende strijd in Syrië. In België gaat het volgens de meest recente schatting om 438 mensen, in Nederland om rond de 160. Over wie deze jongeren zijn en wat hen drijft om naar het oorlogsgebied te vertrekken is nog maar weinig bekend. Ook over de families waaruit zij afkomstig zijn, is nauwelijks iets geweten. In het onderzoek waarop dit artikel is gebaseerd, zijn gesprekken gevoerd met twintig families waaruit minstens één jongere vertrokken is naar Syrië. Daarnaast komen oud-leraren van de jongeren die vertrokken zijn aan het woord. De vraag die centraal staat, is hoe de families staan tegenover het feit dat de jongeren zich hebben aangesloten bij de gewapende strijd, of er tekenen van radicalisering waren bij de jongeren voorafgaand aan hun vertrek en of er daarnaast aanwijzingen kunnen worden gevonden dat bij sommigen geen zichtbaar proces van radicalisering heeft plaatsgevonden.