Outcome evaluation of a multi-component violence-prevention program for middle schools: the Students for Peace project.

Abstract

In dit artikel werden de effecten van het students peace project longitudinaal nagegaan in 8 scholen in Texas. De interventie is gebaseerd op Social Cognitive Theory en bestaat uit drie luiken. Er worden leerkrachten opgeleid om programma’s over het verminderen van geweld en conflict resolutie te onderwijzen. Studenten worden opgeleid tot bemiddelaars en er worden nieuwsbrieven naar ouders verstuurd met voorbeelden hoe geweld aangepakt kan worden.

Ongeveer 9000 studenten uit de 5th grade namen drie opeenvolgende jaren deel aan een survey die werd afgenomen in de lente van 1994, 1995, 1996. De studenten werden dus gevolgd van 5th grade tot en met de 8th grade. Alle studenten kwamen uit 8 arme minderheid scholen in Texas die voornamelijk uit Afro-Amerikanen en Hispanics bestonden. De 8 scholen werden in 2 groepen verdeeld. Vier scholen werden de experimentele groep, de andere de controle groep. Er werd getracht om de experimentele en controle scholen zo vergelijkbaar mogelijk te maken door te kijken naar aantal gewelddelicten. De interventie scholen kregen het Students for Peace geweld-preventie programma terwijl de controle scholen het gebruikelijke geweld-preventie programma volgden. De 4 interventie scholen richten elk een “Social Health Promotion Council” op die bestond uit counselors, leerkrachten en een coördinator die alle interventies diende de coördineren en zorgde voor de opleiding van leerkrachten en studenten. Ze organiseerden aan vrede gerelateerde activiteiten zoals een schrijfwedstrijd over vrede, anti-bendevorming toneelstukken,… Leerkrachten dienden een curriculum over vrede, geweldpreventie, empathie te onderwijzen in de klas. Daarnaast werden per school 56-60 studenten opgeleid om formeel en informeel te bemiddelen bij ruzies en kregen de ouders nieuwsbrieven gebaseerd op gedragsmatige journalistiek. Van de 4 scholen werkten slechts 2 heel intensief mee en werden alle leerkrachten onderwezen bij de andere 2 was er een sterk verloop van leerkrachten en werden slechts 10-25% van de leerkrachten opgeleid. Het cohort werd geanalyseerd door een “nested cohort design model with adjusted time by treatment analysis”.

RESULTATEN • Aan het begin waren er geen significante verschillen tussen de interventie en controle groep ten aanzien van geweld gerelateerde variabelen. De gemiddelden op de agressie schaal, aantal gevechten op school, verwondingen door gevechten, druggebruik en wapen gerelateerde variabelen waren niet significant verschillend. • Na de interventie werden geen significante verschillen vastgesteld tussen de interventie en controle scholen. De interventie scholen scoorden zelfs slechter dan ervoor. • Om dit gebrek aan interventie effect te verklaren werden verdere analyses uitgevoerd:

o De belangrijkste voorspeller van delinquent gedrag in het 8th grade (agressie, gevechten, verwondingen) was mate van gewelddadig gedrag in 6th grade en academische prestaties.

o Daarnaast bleek geweld in de omgeving/gemeenschap op individueel en geaggregeerd niveau significant gerelateerd aan mate van agressie. Slechts 5% van de studenten gaven weer dat ze nooit enige vorm van geweld zagen in hun omgeving/gemeenschap.

Dit suggereert dat de studenten leven in een onveilige, mogelijk schadelijke omgevingen die studenten sterk beïnvloeden in hun gedrag. Het students for peace intervention programma had geen aandacht voor geweld in de omgeving/gemeenschap buiten de school

o Ook de relatie met de ouders was een sterke voorspeller van agressief gedrag. Hoe slechter de relatie met de ouders, hoe meer agressief gedrag.

o Een andere verklaring is de grote uitval van leerkrachten in de scholen waardoor het programma niet volledig positief werd gedragen door nieuwe leerkrachten aangezien zij dit eerder zagen als een extra last en niet horende tot de kern van hun opdracht. Ze vonden ook dat het programma onvoldoende aangepast was voor de situatie van de studenten.

• De students for peace interventie bracht dus geen vermindering teweeg in het agressieve gedrag van de studenten uit arme, voornamelijke minderheid scholen.