Over religie, geweld en extremistische morele overtuigingen. Wat is de rol van religieus autoritarisme en gepercipieerde onrechtvaardigheid?

Abstract

In deze studie onderzoeken we de relatie tussen religieuze affiliatie, het persoonlijk belang van religie en gewelddadig extremisme. We toetsen de effecten van diverse processen die vaak aangehaald worden in de literatuur. Aandacht wordt besteed aan de rol van gepercipieerde onrechtvaardigheid, religieus autoritarisme, extremistische religieuze overtuigingen en contact met extremisten. De analyses in deze studie zijn gebaseerd op de gegevens verzameld in het kader van het Radimedonderzoek (PAUWELS et. al., 2014). Deze studie bestond uit een grootschalig survey onder jongeren uit de hoogste graad van het secundair onderwijs en jonge adolescenten in uiteenlopende bacheloren masteropleidingen. Deze analyses zijn gebaseerd op de antwoorden van 4000 respondenten tussen 16 en 24 jaar oud. Een reeks van regressiemodellen suggereren dat, bij wie zichzelf tot een religieuze groep rekent (Christendom en Islam), het subjectieve belang van religie significant samenhangt met zelfgerapporteerd politiek en religieus getint geweld, en met extremistische morele overtuigingen (i.e. de morele goedkeuring van geweld voor religieuze doeleinden). Belangrijke factoren die deze relatie kunnen verklaren, zijn (1) gepercipieerde onrechtvaardigheid, (2) religieus autoritarisme en (3) zelf actief contact zoeken met extremisten. De betekenis van deze resultaten wordt bediscussieerd.