Overlast in parken. Een verkennend onderzoek naar overlastfenomenen in parken en groenzones binnen de politiezone VLAS.

Abstract

Overlast is een steeds belangrijker wordend maatschappelijk, politiek en wetenschappelijk terrein. Politiediensten worden steeds vaker geconfronteerd met klachten van overlast, vooral op openbare plaatsen als parken en groenzones. Dit doet de vraag rijzen naar wat als overlast gezien wordt, wie als oorzaak ervan ervaren wordt, wie de overlast ervaart en wat mogelijke oplossingen ervoor zijn. In dit onderzoek werden vijf parken in de Politiezone VLAS (Kortrijk en omgeving) geselecteerd. In deze vijf buurten werden zowel buurtbewoners als sleutelfiguren geïnterviewd. Uit deze interviews bleek dat zowel fysieke overlast (zwerfvuil, sluikstorten en hondenpoep) als sociale overlast (rondhangende jongeren) ervaren werd. Er waren weliswaar sterke variaties tussen de buurten, maar een constante was dat de loutere aanwezigheid op zich van jongeren als problematisch gezien werd. Klagers waren over het algemeen oudere buurtbewoners. Opvallend was wel dat de traditionele opdeling autochtoon-allochtoon niet echt naar voren kwam. Ook wat betreft het sluikstorten werd niet verwezen naar de traditionele daders (jongeren), maar naar autochtone oudere buurtbewoners.