Parental predictors of physical inactivity in Spanish adolescents.

Abstract

In dit artikel wordt een studie beschreven met als doelstelling om ouderlijke voorspellers te bepalen van fysieke inactiviteit van Spaanse adolescenten. De steekproef omvatte 1978 kinderen, met een leeftijd tussen 12 en 16 jaar. Een kwantitatief en kwalitatief technische triangulatie werd gebruikt. De studie maakte daarbij gebruik van variabelen als het opleidingsniveau van de ouders, het belang dat zij hechten aan fysieke sport activiteiten en hun fysieke sport praktijken. Wat betreft de kwantitatieve techniek, werd gebruik gemaakt van een vragenlijst (MACOFYD) om de data te verzamelen. Beschrijvende, bivariate en multinomiale regressieanalyses werden gebruikt. De statistische significatie werd gezet op p < 0.05. Wat betreft de kwalitatieve techniek, werden vier discussiegroepen gevoerd bestaande uit ouders, leerkrachten lichamelijke opvoeding, andere leerkrachten en kinderen met een leeftijd tussen 12 en 16 jaar. De resultaten tonen aan dat adolescenten vier maal meer kans hebben om fysiek inactief te zijn wanneer de ouders nooit aan lichaamsbeweging deden. Wanneer ouders “enige” of “veel” belang hechten aan fysieke sport praktijken, dan zijn adolescenten minder geneigd om fysiek inactief te zijn. Geen significante correlatie werd gevonden tussen de fysieke sport activiteit van de adolescent en het opleidingsniveau van de ouders. Echter, jongeren verwijten hun ouders dat zij academische doelen sterker benadrukken dan fysieke sport praktijk, een observatie die ook door leerkrachten wordt bevestigd. Jongeren beschouwen hun ouders als de opvoedingsactoren die de grootste invloed hebben op hun inactieve levensstijlen. Veel ouders zijn zich niet bewust van hun invloed en nemen daarom geen verantwoordelijkheid op. Zij verklaren dan dat de invloed van de leerkracht groter is.

The purpose of this study was to determine some parental predictors of physical inactivity in Spanish adolescents. The sample comprised 1,978 children, aged between 12 and 16 years. A quantitative and qualitative technical triangulation was employed. The study analyzed data of the parents’ educational level, the importance they grant to physical-sport activities, and their physical-sport practice. Quantitative technique: a questionnaire (MACOFYD) was used to collect the data. Descriptive, bivariate, and multinomial regression analyses were employed. Statistical significance was set at p < 0.05. Qualitative technique: four discussion groups were conducted, consisting of parents, physical education teachers, teachers of other subjects, and children aged between 12 and 16 years. The results indicated that adolescents are four times more likely to be physically inactive if their parents have never exercised (odds ratio [OR] = 4.065, and = 3.487, for the fathers and mothers, respectively, p < 0.05). When parents grant “some” or “much” importance to physical-sport practice, adolescents are less likely to be physically inactive (OR = 0.185 and 0.118 respectively, p < 0.01). No significant correlation was found between adolescents’ physical-sport activity and parents’ educational level. However, young people reproach their parents because they emphasize academic goals more than physical-sport practice—an observation that teachers also confirm. Young people perceive their parents as being the education agents with the greatest influence over their inactive lifestyles. Many parents are unaware of their influence and, therefore, do not take responsibility, declaring that the teachers’ influence is greater.