Repertoires on diversity among primary school children

In dit artikel wordt onderzocht hoe kinderen in superdiverse scholen gebruik maken van culturele repertoires om etnisch-culturele overeenkomsten en verschillen te construeren. Op basis van 47 interviews laten we ten eerste zien hoe kinderen praten over diversiteit als een vanzelfsprekend aspect van het dagelijks leven. Ten tweede beschrijven we hoe kosmopolitische argumenten worden gebruikt om betekenis te geven aan diversiteit. Het derde repertoire focust op ‘anders-zijn’ en benadrukt de ‘culturele fricties’ die uit diversiteit zouden voortkomen. Ten slotte beschrijven we hoe sommige kinderen een sterk geloof in groepsnadelen delen.

This article examines how children in super-diverse schools draw on cultural repertoires to construct ethno-cultural similarities and differences. Based on 47 interviews, we show how, first, children talk about diversity as a commonplace aspect of daily life. Second, we describe how cosmopolitan arguments are used to make sense of diversity. The third repertoire focusses on ‘otherness’ and emphasizes the ‘cultural frictions’ that would stem out of diversity. Finally, we describe how some children share a strong belief in group disadvantages.