The attitude–achievement paradox in Belgium An examination of school attitudes of ethnic minority students.

Abstract

In België, hebben studenten van Turkse en Noord-Afrikaanse afkomst een optimistische houding ten opzichte van het onderwijs. Echter, deze houding is in strijd met hun onderwijsprestaties, aangezien velen zwak presteren in vergelijking met hun collega’s van Belgische afkomst. Mickelson’s bespreekt deze houding-prestatie paradox in de Verenigde Staten. In deze studie wordt de houding-prestatie paradox in België onderzocht bij 4322 leerlingen in 55 scholen uit het secundair onderwijs in Vlaanderen. Met behulp van kwantitatieve en kwalitatieve onderzoeksmethoden, vinden we dat studenten van Turkse, Noord-Afrikaanse en Belgische afkomst geloven in het belang van onderwijs om vooruit te komen in de samenleving. Deze houding is een optimistische abstracte attitude. Leerlingen van Turkse en Noord-Afrikaanse afkomst hebben een meer optimistische houding dan leerlingen van Belgische afkomst. Echter, deze abstracte houding ten opzichte van het onderwijs vertaalt zich niet in concrete attitudes ten aanzien van het onderwijs van allochtone studenten.

Concrete attitudes hangen voornamelijk af van de sociaal-economische achtergrond van de student. Studenten met een lage sociaal-economische achtergrond zijn veel pessimistischer dan leerlingen met een hoge sociaal-economische achtergrond. Concrete attitudes beïnvloeden de prestaties van de studenten van Belgische afkomst; dit is niet het geval voor studenten van Turkse en Noord-Afrikaanse afkomst. Kwalitatief onderzoek toont aan dat indien we de relatie tussen concrete attitudes ten aanzien van onderwijs en onderwijsprestaties willen begrijpen, we de studenten hun definities van succes, referentiekaders, en gepercipieerde beperkingen en mogelijkheden in rekening moeten nemen.