The role of autonomous mobility in public space on fear of crime among adolescents.

Abstract

Ondanks de centrale plaats die jongeren innemen in het maatschappelijke debat en het wetenschappelijk onderzoek naar het onveiligheidsgevoel, blijft de kennis over de onveiligheidsbeleving van jongeren zelf beperkt, aangezien ze vooral gezien worden als oorzaken van dergelijke gevoelens van onveiligheid bij de rest van de bevolking. In deze studie wordt de invloed van de frequentie van de mate van autonome bewegingsvrijheid in de publieke ruimte op het onveiligheidsgevoel bij Vlaamse jongeren onderzocht. Deze relatie wordt getoetst in een representatieve steekproef van 14 tot 19 jaar oude Vlaamse jongeren (n=1200). In tegenstelling tot traditioneel onderzoek en gebruik makend van Goffman’s concept van ‘novelty’ in de verklaring van het ontstaan van angst, worden verschillen in routine gedragingen geïnterpreteerd als een oorzaak, en niet louter als een gevolg van onveiligheidsgevoelens. Hiervoor wordt zowel gebruik gemaakt van regressieanalyses als van structurele equatiemodellen om het effect van autonome bewegingsvrijheid op het onveiligheidsgevoel te bepalen en de factoren die deze bewegingsvrijheid beïnvloeden te identificeren, meer specifiek van buurtfactoren, familiale en vriendschapsgerelateerde factoren. De resultaten van deze analyses tonen aan dat een sterkere aanwezigheid in de publieke ruimte zonder de aanwezigheid van formele en volwassen toezicht met een lager onveiligheidsgevoel. Bovendien blijken diverse variabelen niet enkel het onveiligheidsgevoel bij jongeren op een directe manier te beïnvloeden, maar is er eveneens sprake van een indirect effect, via hun invloed op de mate van autonome bewegingsvrijheid in de publieke ruimte.