Transnational marriages on the decline: explaining changing trends in partner choice among Turkish Belgians.

Abstract

Dit artikel rapporteert een daling in transnationale huwelijken bij Turkse Belgen tussen 2001 en 2008 en verklaart de verschuivende trends doorheen een kwalitatieve studie over de partnervoorkeuren en gemeenschapsvormende praktijken van Turkse Belgen. Jongeren verkiezen een lokaal huwelijk omdat het opwaartse sociale mobiliteit toelaat. De mogelijkheid van voorhuwelijkse relaties en de minder sterke inmenging van ouders draagt verder bij aan de daling van de populariteit van transnationale huwelijken. Ondanks deze veranderingen is er nog een redelijk percentage jongeren die nog steeds een partner trouwt uit het land van herkomst. Door het identificeren van vier ‘types’ van transnationale huwelijken belichten de auteurs veranderingen en variaties met betrekking tot transnationale huwelijken.

This article reports a decline in transnational marriages among Turkish Belgians between 2001 and 2008 and explains the changing trends through a qualitative study of Turkish Belgians’ current partner preferences and union formation practices. Young people prefer a local marriage because it enables upward social mobility, and the possibility of premarital relationships and lower parental involvement seem to further add to the declining popularity of transnational marriages. Despite these changes, however, a considerable percentage of people continues to marry a partner from the country of origin. By identifying four ‘types’ of transnational marriages we highlight the changes and diversification with regards to transnational marriages.