Youngsters’ Perspectives on Continuity in Their Contacts with Youth-Care Services.

Abstract

Continuïteit wordt gezien als een belangrijk doelstelling voor de kwaliteit van jeugdzorg. Nochtans zijn visies op continuïteit grotendeels gestuurd door experten, zonder veel aandacht voor het perspectief van gebruikers. Deze paper focust op de ervaren continuïteit door jongeren met betrekking tot de jeugdzorg. Vijfentwintig jongeren, die in residentiële opvang zaten of laagdrempelige jeugdhulp kregen, werden geïnterviewd over hun ervaringen binnen en buiten zorg. In het thematisch analyseren van de biografische verhalen met het oog op belangrijke ervaringen van continuïteit, kwamen drie grote thema’s naar boven: (i) de nood aan steunpunten in momenten van existentiële chaos, (ii) het belang van timing van interventies om overeen te komen met de perspectieven van jongeren en (iii) het belang van de impact van de jongeren op hun eigen zorglijnen. Deze studie toont de nood aan ondersteuning ingebed in een relationeel netwerk in de context van jongeren in kwetsbare situaties. De jeugdzorg herdenken naar een betere connectie met deze contexten is essentieel. Verder lijkt de hoeveelheid controle die jongeren ervaren in hun zorginterventies voordelig voor de ervaring van continuïteit. Er wordt betoogd dat continuïteit als een proces gezien moet worden, om meer ruimte te laten voor onderhandeling en flexibiliteit doorheen de ervaringen van jongeren met jeugdzorg.

Continuity is seen as an important aim for the quality of youth-care services. However, views on continuity are predominantly guided by experts, without much attention to user perspectives. This paper focuses on youngsters’ experienced continuity in relation to youth-care services. Twenty-five youngsters, who were in residential care or reached by low-threshold youth services, were interviewed about their experiences in and out of care. In thematically exploring the biographical narratives for important experiences of continuity, three major themes emerged: (i) the need for footholds in moments of existential chaos, (ii) the importance of timing of interventions to match the youngsters’ perspectives and (iii) the importance of the youngsters’ impact on their own care pathways. This study shows the need for support that is imbedded in a relational network within the context of youngsters in vulnerable situations. Rethinking youth services towards a better connection with these contexts is essential. Furthermore, the amount of control youngsters experience in their care interventions seems to be beneficial to the experience of continuity. It is argued that continuity should be seen as a process, in order to leave more space for negotiation and flexibility throughout the youngsters’ experiences in youth-care services.