Youth justice? The impact of system contact on patterns of desistance from offending

Abstract

In deze studie wordt een inschatting gemaakt van de effectiviteit van het Schotse jeugdrechtssysteem op basis van de bevindingen uit de Edinburgh Study of Youth Transitions and Crime. Hierbij wordt meer specifiek gekeken naar het effect dat uitgaat van een snel ingrijpen door de overheid naar aanleiding van problematisch en/of normoverschrijdend gedrag van kinderen en adolescenten. Deze Edinburgh Study is een longitudinaal onderzoek in een cohorte van 4300 jongeren die in 1998 startten in het secundair onderwijs in Edinburgh, rond de leeftijd van 12 jaar. Gedurende zes jaar werd jaarlijks een periode van dataverzameling doorgevoerd, waarbij een ruim scala aan data werden verzameld, via vragenlijsten, schoolgegevens, gegevens van politie en het jeugdwerk. Een opvallende en belangrijke bevinding uit deze analyses, waarvoor de gegevens uit de vierde bevraging werden gebruikt (waarbij de respondenten ongeveer 15 jaar waren), is dat er significante labeling effecten bestaan binnen de jeugdwerkinstanties, waarbij bepaalde categorieën van ernstige delinquente jongeren telkens opnieuw binnen het jeugdrecht worden gebracht, terwijl andere ernstige delinquente jongeren op geen enkele manier in aanraking worden gebracht met het formele jeugdrechtssysteem. Bovendien bleek dat hoe sterker een jongere ‘geïntegreerd’ raakte in het jeugdrechtssysteem, hoe kleiner de kans was dat hij/zij stopt met het plegen van criminaliteit.